ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΤΟΥ ΟΦΙ Ν.ΚΑΠΑΡΑΚΗ ΣΤΗΝ "ΑΝΑΤΟΛΗ"

Ένας από τους ανθρώπους που συντέλεσαν τα μέγιστα στο να κατακτήσει ο ΟΦΙ το νταμπλ φέτος ήταν ο νεαρός και πολλά υποσχόμενος τεχνικός του Νίκος Καπαράκης που πρόσθεσε στη συλλογή του το δεύτερο πρωτάθλημα Λασιθίου και το πρώτο κύπελλο.

Ο Ιεραπετρίτης προπονητής «έχτισε» από το ξεκίνημα της προετοιμασίας μια δεμένη ομάδα με παίκτες «καμικάζι», οι οποίοι ήξεραν τι γυρεύουν μέσα στο γήπεδο. Μπορεί οι παίκτες να μοχθούν μέσα στο γήπεδο και να κερδίζουν τα παιχνίδια όμως οι κουμανταδόροι που τους καθοδηγούν εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων παίζουν μεγάλο ρόλο στο σημερινό ποδόσφαιρο. Αυτό αποδείχθηκε περίτρανα στο φετινό Α΄ τοπικό με τον ΟΦΙ να είναι καλύτερος χάρη στην ομοιογένεια του κάτι που πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό στον Νίκο Καπαράκη. Θυμίζουμε εμείς ότι ο νεαρός τεχνικός στην σύντομη θητεία σαν προπονητής έχει σύνολο 4 τίτλους: 2 πρωταθλήματα Α’ τοπικού (2006-2007,2009-2010), 1 κύπελλο Λασιθίου (2009-2010), 1 πρωτάθλημα Β’ τοπικού (2003-2004).

Σε επικοινωνία που είχαμε μαζί ο Νίκος Καπαράκης ήταν αποκαλυπτικός και μίλησε για όλους και για όλα σε ότι αφορά τον ΟΦΙ αλλά και τις δικές προσωπικές εμπειρίες και φιλοδοξίες. Ο νεαρός τεχνικός ανέλαβε τον ΟΦΙ το Νοέμβριο του 2008 και τερμάτισε στην 2η θέση μετά την ισοπαλία μέσα στην Νεάπολη ενώ έχασε από ατυχία την άνοδο στα μπαράζ. Την επόμενη χρονιά συνέχισε στη Ιεραπετρίτικη ομάδα και παρά την συντριβή που υπέστη με το τον θάνατο του ταλαντούχου ποδοσφαιριστή Αλμπάνο στην αρχή της σεζόν κατέκτησαν το πρωτάθλημα και το κύπελλο Λασιθίου.

«Όταν ανέλαβα τον ΟΦΙ, είπε, ήταν μια ομάδα χωρίς αρχή και τέλος, με πολύ καλούς -κατά γενική ομολογία- παίκτες οι οποίοι όμως ήταν κορεσμένοι, είχαν άλλες προτεραιότητες πέραν της ομάδας, και πίστευαν ότι μόνο με την φανέλα θα παίρναμε το πρωτάθλημα. Φέτος σχεδιάσαμε το καλοκαίρι με προσεχτικές κινήσεις, πήραμε παίκτες αξίας που μας βοήθησαν σημαντικά και κρατήσαμε ποδοσφαιριστές που πραγματικά είχαν σαν πρώτο στόχο την άνοδο. Δουλέψαμε πολύ στην προετοιμασία ώστε να παρουσιάσουμε ένα πολύ δυνατό σύνολο».

Ο Νίκος Καπαράκης εξήγησε ότι οι παίκτες του ήταν αποφασισμένοι σε όλα τα παιχνίδια: «Αν εξαιρέσουμε δύο παιχνίδια στην Νεάπολη και την Κριτσά, σε όλα τα άλλα παιχνίδια είχαν πολύ μεγάλο πάθος. Ήμασταν και πληγωμένοι από την προηγούμενη χρονιά, και όπως λέει και η παροιμία «το πληγωμένο θηρίο να φοβάσαι». Εκτός αυτά πέρυσι κοιτούσαμε όχι μόνο εάν θα πάρουμε το πρωτάθλημα , αλλά μήπως το χάσουν οι άλλοι, και με το πρόσωπο που έδειξε η ομάδα στα μπαράζ αδίκησε τον εαυτό της. Φέτος συγκεντρωθήκαμε μόνο στον εαυτό μας».

Στην συνέχεια αναφέρθηκε και στις επιλογές του καλοκαιριού στον μεταγραφικό τομέα, οι οποίες ήρθαν από εισηγήσεις δικές του: «Ναι, όλες οι επιλογές ήταν δικές μου και γενικά ότι είχα πει στη διοίκηση και στον πρόεδρο κ. Σακκαδάκη υλοποιήθηκε. Μάλιστα θα ήθελα να του δώσω πολλά συγχαρητήρια που έβγαλε εις πέρας μια δύσκολη χρονιά και σε μια πολύ δύσκολη οικονομικά περίοδο. Δεν υπάρχει ιδανικός προγραμματισμός, απλώς υπάρχει ο καλύτερος προγραμματισμός που μπορείς να κάνεις ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν. Αυτό σημαίνει ότι προγραμματίζεσαι έτσι ώστε να μην εγκλωβίζεσαι με τις επιλογές που κάνεις αλλά να μπορείς να είσαι ευέλικτος με το υπάρχον δυναμικό που διαθέτεις».

Όλα πήγαν καλά στην προετοιμασία με τους ποδοσφαιριστές του ΟΦΙ να δουλεύουν σκληρά όμως ο θάνατος του Αλμπάνο Χουσκάι στιγμάτισε την εξαιρετικό κλίμα: «Στην αρχή της προετοιμασίας όλα ήταν ιδανικά. Οι παίκτες από την αρχή δούλευαν με όρεξη και γίνονταν μια γροθιά. Οι παλιοί και οι νεοφερμένοι παίκτες δούλεψαν αρμονικά, έδεσαν σχετικά γρήγορα και αυτό φάνηκε από την 3η-4η αγωνιστική και μετά όπου παρουσιάσαμε ένα δυνατό και σταθερό σύνολο με διάρκεια. Ο απρόσμενος θάνατος του Αλμπάνο στην αρχή μας λύπησε όλους αλλά παράλληλα μας έδεσε και μας έδωσε άλλο ένα λόγο ώστε η κατάκτηση του πρωταθλήματος να γίνει αυτοσκοπός και να αφιερωθεί στη μνήμη του αδικοχαμένου νεαρού ποδοσφαιριστή. Το κλίμα στην ομάδα ήταν αρκετά καλό και οι παίκτες αρκετά συνεργάσιμοι για τοπικό. Τα παιδιά αφοσιώθηκαν μόνο στην ομάδα και παρά τις επαγγελματικές τους ασχολίες ήταν πολύ συνεπείς στις υποχρεώσεις της ομάδας με μοναδικό στόχο το πρωτάθλημα και την άνοδο. Εδώ αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στους παίκτες μου γιατί παρά την πίεση που είχαμε ειδικά τα παιδιά που ήταν και πέρυσι στην ομάδα ήταν μεγάλη. Είναι αρκετά ψυχοφθόρο και επίπονο δύο χρόνια να παίζουν με την πλάτη στον τοίχο και μην μπορούν να φέρουν ούτε ισοπαλία. Υπήρχαν φυσικά και κάποια μικρά προβλήματα που είναι φυσιολογικά σε όλες τις ομάδες αλλά η διαχείριση αυτών των προβλημάτων ήταν πάντα με γνώμονα το συμφέρον της ομάδας. Ο χαμός του Αλμπάνο δεν ήταν μόνο ένα έξτρα κίνητρο αλλά μας έκανε να σκεφτούμε τα σημαντικά πράγματα της ζωής».

Όσον αφορά για το αν φοβήθηκε στην πορεία του πρωταθλήματος ότι θα χανόταν ο τίτλος είπε: «Αυτό που είχαμε πει με τον συνεργάτη μου Γιώργο Ασπραδάκη -θα ήθελα να τον ευχαριστήσω για την σημαντική του βοήθεια και τη άψογη συνεργασία που είχαμε- ήταν να βλέπαμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά ανάλογα με το βαθμό δυσκολίας. Σίγουρα υπήρχε πίεση για νίκη σε κάθε παιχνίδι άλλωστε ο ΟΦΙ είναι καταδικασμένος με οποιαδήποτε ομάδα και αν παίζει πρέπει να κερδίζει και η πίεση γινόταν ακόμα μεγαλύτερη όταν κάποιοι έξω από την ομάδα έλεγαν διάφορα με μοναδικό σκοπό το κακό της ομάδας, εμείς όμως κλείσαμε τα αυτιά μας στις σειρήνες, δουλέψαμε όπως εμείς κρίναμε σωστά και στο τέλος δικαιωθήκαμε. Ο δικός μου φόβος δεν ήταν εάν θα χάναμε το πρωτάθλημα. Η ανησυχία ήταν εάν θα φτάναμε τα δικά μας τα στάνταρ απόδοσης δηλαδή αν θα τα δίναμε όλα σε κάθε φάση είτε ήταν προπόνηση είτε αγώνας».

Στα παιχνίδια με τον ΑΟΑΝ οι ποδοσφαιριστές του Νίκου Καπαράκη ήταν απόλυτα έτοιμοι αγωνιστικά και ψυχολογικά και για αυτό έφτασαν στο επιθυμητό αποτέλεσμα: «Καταρχήν τα παιχνίδια με τον ΑΟΑΝ ήταν τρία. Στο πρώτο παιχνίδι στην έδρα μας και μετά την ισοπαλία άκουγα και διάβαζα ότι το πρωτάθλημα θα το πάρει ο ΑΟΑΝ γιατί είχε το δεύτερο παιχνίδι στην έδρα του. Εμείς όμως ξέραμε ότι μπορούσαμε να πάμε στον Άγιο και να κερδίσουμε και αυτό περάσαμε και στους παίκτες. Δεν περιμένεις ένα παιχνίδι για να αρχίσεις να ντοπάρεσαι ψυχολογικά. Οι παίκτες είναι έτοιμοι από καιρό για όλα τα παιχνίδια και δεν είναι ανάγκη να τους φορτώσουμε με κάτι το ιδιαίτερο για τα συγκεκριμένα παιχνίδια. Γενικά μπορούμε να πούμε ότι αυτές οι δύο εβδομάδες στην προπόνηση ήταν οι πιο ήρεμες της σεζόν που πέρασε. Η αλήθεια είναι ότι στα παιχνίδια με τον ΑΟΑΝ τα παιδιά έδειξαν μεγάλο πάθος και δύναμη και ότι το ήθελαν περισσότερο από τους αντιπάλους τους, άλλωστε στα περισσότερα παιχνίδια είχαν περίσσιο πάθος. Η καλή ψυχολογία πιστεύω ότι προέρχεται από την δουλεία μέσα από τις προπονήσεις, δουλεύοντας σωστά και οι παίκτες αποκτούν την κατάλληλη ψυχολογία ότι μπορούν να κερδίσουν την οποιοδήποτε ομάδα».

Στο σημείο αυτό ο νεαρός τεχνικός έδωσε συγχαρητήρια στον κόσμο για την υποστήριξη του όχι μόνο στο ντέρμπι αλλά για όλη την χρονιά: «Εδώ θα ήθελα να δώσω πολλά συγχαρητήρια και ένα μεγάλο ευχαριστώ στους φιλάθλους μας και ειδικά στους ΚΟΥΡΗΤΕΣ για την σημαντική βοήθεια σε κάθε παιχνίδι και ειδικά στα ντέρμπυ».

Στη συνέχεια ανέφερε ότι δεν είναι σίγουρο αν θα είναι στον πάγκο της ομάδας. «Έχω δώσει την έκθεσή μου για την ομάδα αλλά ως εκεί δεν έχουμε μιλήσει ακόμα και τίποτα δεν είναι οριστικό. Από την πλευρά μου θα προσπαθήσω να γίνομαι καλύτερος με καθημερινή προσπάθεια όπως πρέπει και κάθε κομμάτι αυτής της ομάδας είτε είναι μέλος της διοίκησης είτε των παικτών είτε των φιλάθλων. Από ‘κει και πέρα το μέλλον το δημιουργούμε μόνοι μας , με λίγο τύχη φυσικά. Όσο αφορά τις δικές μου φιλοδοξίες όνειρό μου είναι να δουλέψω σε επαγγελματική ομάδα, αλλά να δοκιμάσω και σε κάποια από τις μεγάλες ομάδες του νομού. Τέλος ότι και αν γίνει αν θα συνεχίσω ή όχι στο πάγκο του ΟΦΙ θα ήθελα να ευχαριστήσω το Δ.Σ. και τον πρόεδρο κ. Κώστα Σακκαδάκη για την εμπιστοσύνη που έδειξαν προς στο πρόσωπό μου και είναι μεγάλη τιμή για μένα που δούλεψα στην μεγαλύτερη ομάδα του νομού, και μια από τις μεγαλύτερες στην Κρήτη».