Πέρισυ τέτοια εποχή ο ΟΦΙ δεν υπήρχε. Τήν ξέρομε την ιστορία όλοι λίγο-πολύ , δεν θα επαναληφθούμε. Κάποιοι άνθρωποι προσπάθησαν γιά να ξαναγίνει ο ΟΦΙ , κάποιοι άνθρωποι ανέλαβαν την διοίκηση του , σήμερα ο ΟΦΙ είναι ξανά πρωταθλητής. Δεν γράφομε αυτές τις γραμμές γιά αποδώσομε συγχαρτήρια και ευχές. Ούτε επετειακό χρονογράφημα γράφομε.
Ο ΟΦΙ γιά μιά ακόμα φορά βρίσκεται σε επικίνδυνο σταυροδρόμι. Η ιστορία του ΟΦΙ , κακά τα ψέματα είναι συνδεδεμένη με ανθρώπους που τον κουβαλούσαν στις πλάτες τους. Συνήθως ΕΝΑΣ κάθε φορά , με την βοήθεια βέβαια και άλλων. Το ίδιο έγινε και φέτος. Ο Μιχάλης ο Κουκουρογιαννάκης πήρε "επ ώμου" τον ΟΦΙ , και με τη βοήθεια ενός δύο φίλων συνεργατών του και κυρίως του Μανώλη του Μαυράκη τον έκανε πρωταθλητή εκ του μη όντος , και προ πάντων , ολόκληρη την χρονιά , ο ΟΦΙ λειτούργησε τέλεια σαν ομάδα , χάριν του δικού του "τρεξίματος" σε όλα τα επίπεδα. Βρήκε χορηγούς γιά την ομάδα , βρήκε συμμάχους , περιόρισε τους εχθρούς , επανέφερε τον σεβασμό από εχθρούς και φίλους στον ΟΦΙ. Βέβαια γιά μην παρεξηγηθούμε , δεν παραγνωρίζομε την συμβολική ιδίως βοήθεια του προέδρου του ΟΦΙ , Φίλιππου Σαρρή.
Ο ΟΦΙ βρίσκεται πάλι (το ξαναγράφομε) σε περίεργο σταυροδρόμι. Εχει μπροστά του μπαράζ , που συνεπάγονται τρεις μετακινήσεις εκτός Λασιθίου και αν η ομάδα ανέβει , η παραπάνω κατηγορία θα έχει μετακινήσεις εκτός Κρήτης. Ο Μιχάλης έχει μείνει σχεδόν ΜΟΝΟΣ. Υπάρχουν (υπάρχομε) Ομιλήτες , Οφιτζήδες να τον βοηθήσομε; Υλικά και ψυχολογικά;