Ο.Φ.ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ 1970: Απριλίου 2013

Σαν σήμερα , πριν ακριβώς 43 χρόνια , στις 27 Απριλίου 1970 , έγινε η πρώτη συγκέντρωση των παικτών του ΟΦΙ και η πρώτη προπόνηση. Η φωτογραφία είναι από αυτήν την ημέρα.

Επεσε η ΑΕΚ στην Β Εθνική την Κυριακή. Μιά είδηση που λίγα χρόνια πριν δεν θα ήταν ανεκτή ούτε σαν ανέκδοτο. Η τρίτη σε εμπορευσιμότητα ομάδα της Ελλάδος στην Β Εθνική γιά πρώτη φορά στην ιστορία της. Σημεία των καιρών. Θα ακουστούν πολλά γιά τις αιτίες , ας μη γελιόμαστε η αιτία είναι μία. Η οικονομική δυσπραγία. Εχει κανείς αμφιβολία ότι αν ο Σαββίδης έπαιρνε την ΑΕΚ αντί τον ΠΑΟΚ , η ΑΕΚ θα έπαιρνε πρωτάθλημα του χρόνου;

Διανύομε μιά εποχή που στο ποδόσφαιρο πλέον δεν ξέρεις τι να χειροκροτήσεις και τι όχι. Η οικονομική κρίση αρχίζει και χτυπάει τόσο πολύ τον χώρο αυτόν που ο υποβιβασμός της ΑΕΚ είναι μόνο η αρχή. Πόσες ομάδες τον Σεπτέμβριο θα δηλώσουν αδυναμία συμμετοχής στα εθνικά πρωταθλήματα; Θα δούμε. Υποθέτω πολλές. Και τι θα οδηγούσε με αυτές τις συνθήκες το ποδόσφαιρο σε υγιή μονοπάτια; Ο πλήρης ερασιτεχνισμός ; Δεν ξέρω ίσως.

Την Κυριακή πάντως , την ώρα που το 80% έβλεπε ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ και το 19% ΑΕΚ-ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟ εγώ ήμουνα με το 1% που έβλεπε άλλον αγώνα. Εβλεπα ΟΦΗ-ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ. Από τότε που με πήγε ο πατέρας μου το 1976 στο Γεντί-κουλέ και είδα πρώτη φορά αγώνα Α Εθνικής , υποστηρίζω τον ΟΦΗ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ομάδα της superleage. Είναι άλλωστε και ο κλασικός εκπρόσωπος του Κρητικού ποδοσφαίρου δεκαετίες τώρα. Στο 85' έχανε 0-2 και σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα αποτελέσματα ήταν ήδη υποβιβασμένος. Κι όμως οι απλήρωτοι παίκτες του ΟΦΗ , βρήκαν την ψυχή και έκαναν το 2-2 κάνοντας γιά ένα ακόμα αγώνα φέτος υπέρβαση των αντικειμενικών δυνατοτήτων της ομάδας τους και του εαυτού τους. Δεν θέλω να πέσει η ΑΕΚ πραγματικά , είναι από τις δυνατές ιστορίες της Ελλάδος η ΑΕΚ και ότι την συνοδεύει. Ομως ακόμα περισσότερο δεν θα ήθελα να πέσει ο ΟΦΗ. Για την υπερπροσπάθεια των ανθρώπων του αλλά και για τους 8000 φιλάθλους τους που όρθιοι προχθές στο Γεντί Κουλέ έσωσαν την ομάδα τους , και έδειξαν γιά μιά ακόμα φορά ότι υπάρχουν κάποιες σταθερές αξίες στην Κρήτη. Ακόμα ...

Υ.Γ. Η συγκεκριμένη ανάρτηση όπως καταλαβαίνει κανείς εκφράζει απολύτως υποκειμενικές απόψεις.

Η φωτογραφία που βλέπετε είναι αμέσως μετά την λήξη του πρόσφατου αγώνα ΟΦΙ-ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ. Ο τότε προπονητής του ΟΦΙ , και πρώην πλέον , Γιάννης Παπαγεωργίου , ξιφουλκεί εναντίον του νυν προέδρου της Αναγέννησης και τέως προέδρου του ΟΦΙ , Ανδρέα Ανατολιωτάκη γιά γνωστούς σε όλους μας λόγους. Μιά εικόνα που αν την δεις όχι εν θερμώ , την ώρα που συμβαίνει δηλαδή , αλλά αργότερα και πιό ψύχραιμα δεν μπορεί παρά να σε βάλει σε σκέψεις. Οταν μάλιστα ξέρεις ότι πλέον και οι δύο πρωταγωνιστές είναι εκτός ΟΦΙ ... Και σε βάζει σε σκέψεις όχι γιατί ψάχνομε το δίκιο και το άδικο αλλά γιατί συνειδητοποιούμε ότι υπάρχει μιά περίεργη μεταφυσική στον ΟΦΙ. Καλή γιατί παρά τα τόσα στραβά συνεχίζει την 43χρονη ιστορία του , κακή γιατί πολλές φορές σκέφτομαι ότι έχει μοναδική ικανότητα να "τρώει τα παιδιά του".

Και δεν μιλάω τώρα γιά την παραίτηση και την απομάκρυνση του Γιάννη. Θα γινόταν κάποια στιγμή , όπως κάποια στιγμή πιθανώς να επιστρέψει σαν προπονητής στον ΟΦΙ. Προπονητής είναι συμβαίνουν αυτά.

Απλά όταν πρωτοασχολήθηκα ενεργά με τον ΟΦΙ , πριν μιά δεκαετία περίπου , υπήρχαν δυό άτομα τα οποία είχαν ένα σταθερό ρόλο και τα έβλεπα σαν δύο σταθερές τότε. Για μιά τριετία έκτοτε αυτό συνεχίστηκε. Ο Ανδρέας Ανατολιωτάκης στην θέση του προέδρου και ο Γιάννης Παπαγεωργίου στην θέση του μόνιμου βοηθού προπονητή ανεξάρτητα από τις αλλεπάληλες αλλαγές προπονητών την εποχή εκείνη στον ΟΦΙ. Και αυτή η φωτογραφία , και μετά και την παραίτηση του Γιάννη ειδικά , μου δημιούργησε διάφορους συνειρμούς ...

Εν πάσει περιπτώσει αφήνω τα μελό και τα καταθλιπτικά και επιστρέφω στον "Γέρο" . Δεν θα γράψω πολλά. Ούτε θα ασχοληθώ με το πόσο καλός ή κακός προπονητής είναι. Ούτε με το πόσο καλός ή κακός χαρακτήρας είναι. Ποσώς με ενδιαφέρουν αυτή τη στιγμή , όπως ποσώς με ενδιαφέρει ακόμα και το γεγονός ότι παραιτήθηκε. Θα γράψω μόνο το εξής. Ο Γιάννης είναι από εκείνους που έχουν κάνει κατάθεση ψυχής για τον ΟΦΙ χρόνια τώρα. Σχεδόν πάντα άμισθος. Χρόνια ποδοσφαιριστής , χρόνια βοηθός προπονητή , χρόνια προπονητής. Αυτοί οι άνθρωποι δημιουργούν την ιστορία σε μιά ομάδα , με ότι σημαίνει αυτό. Δεν έχει σημασία πόσο επιτυχημένοι ή αποτυχημένοι ήταν. Σημασία έχει ότι ήταν εκεί... Και ο Γιάννης ήταν εκεί. Και σίγουρα θα είναι πάντα εκεί με την καρδιά του. Και σίγουρα θα είναι πάντα εκεί με την φυσική του παρουσία όποτε τον ξαναχρειαστεί η ομάδα.

Ο προπονητής του ΟΦΙ ,τα τελευταία τρία χρόνια , αλλά και υπηρέτης του ΟΦΙ επί μεγάλη σειρά ετών , είτε ως ποδοσφαιριστής , είτε ως βοηθός προπονητή , είτε ως προπονητής , Γιάννης Παπαγεωργίου υπέβαλε την παραίτηση του , με επιστολή στον τύπο. Είναι μιά επιστολή με την οποία ευχαριστεί την διοίκηση του ΟΦΙ για την συνεργασία που είχαν , είναι μιά επιστολή με την οποία ευχαριστεί τους παίκτες του για την συνεργασία που είχαν και είναι μιά επιστολή με την οποία δηλώνει ότι όποτε ξαναχρειαστεί θα είναι ξανά στρατιώτης στον ΟΦΙ. Επειδή ανεξάρτητα από αποτελέσματα , συμπάθειες , και συγκυρίες , ο γράφων θεωρεί ότι ο Γιάννης είναι μιά σημαντικότατη ψηφίδα του μωσαϊκού που λέγεται ΟΦΙ , η επόμενη ανάρτηση θα είναι αφιερωμένη σε αυτόν , από το blog του ΟΦΙ.

Για σήμερα του "ανέβασα" μιά φωτογραφία του 2009 , την οποία του είχα υποσχεθεί τότε να την "ανεβάσω" και κάτι προέκυψε , δεν θυμάμαι τι , και δεν κατέστη εφικτό. Είναι μαζί με τον Παπούλια , μιά μεγάλη δόξα του ΟΦΙ την δεκαετία του 80 στην ταβέρνα του , τον Ιούλιο του 2009 , οπότε και είχε επισκεφθεί την Ιεράπετρα μετά από χρόνια.