ΟΦΙ - ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ 2-1. Οσο χρειαζόταν ...

Οσο  χρειαζόταν  έπαιξαν  οι  παίκτες  του  ΟΦΙ  για  να  κερδίσουν  σήμερα  το  απόγευμα  την  Αναγέννηση. Κουρασμένοι  οι  παίκτες  του  ΟΦΙ  από  τα  αλλεπάληλα  παιγνίδια (και  τις  αλλεπάληλες  νίκες)  έπαιξαν  ποδόσφαιρο  συντήρησης  σήμερα , κτυπώντας  όποτε  χρειαζόταν  για  πάρουν  τους τρεις  βαθμούς  απέναντι  σε  μιά  Αναγέννηση  η  οποία  ήθελε  αλλά  δεν  φάνηκε  να  μπορεί  να  κτυπήσει  αυτόν  τον  ΟΦΙ.

Η  Αναγέννηση  προηγήθηκε  στην  μοναδική  φάση  που  έκανε  σε  όλο  τον  αγώνα  με  τον  Χρυσοφάκη   στα  μισά  του  πρώτου  ημιχρόνου. Οι  παίκτες  του  ΟΦΙ είδαν  πάλι  το  ίδιο  σενάριο  όπως  και  στον  τελικό  με  τον  ΑΟΑΝ  να  διαγράφεται.  Και  αντέδρασαν  με  τον  ίδιο  τρόπο. Ισοφάρισαν  με  τον  Χριστάκη  σε  τρία  λεπτά. Διατήρησαν  καθαρό  μυαλό  και  υπομονή  και  πρωτοβουλία  των  κινήσεων  σε  όλο  το  υπόλοιπο  διάστημα  του  αγώνα , και  σε  μία  από  τις  ευκαιρίες  που  δημιούργησαν  έκαναν  το  2-1  με  τον  Πηγιάκη  στις  αρχές  του  δευτέρου  ημιχρόνου  μετά  από  μιά  τέλεια  οργανωμένη  επίθεση  της  ομάδας  όπου  χάθηκε  η  μπάλα.

Στο  μεγαλύτερο  διάστημα  του  δευτέρου  ημιχρόνου  ο  ΟΦΙ  έπαιξε  με  10  παίκτες  μετά  από  μιά  εντελώς  άδικη  κόκκινη  που  πήρε  ο  Δερμιτζάκης , αφού  σε  ένα  καθαρότατο  κόψιμο  της  μπάλας  δέχθηκε  δεύτερη  κίτρινη  κάρτα. Μιά  αριθμητική  υπεροχή  βέβαια  της  Αναγέννησης  η  οποία  δεν  φάνηκε  καθόλου.

Με  πολλά  παιγνίδια  στην  πλάτη  τους  οι  παίκτες  του  ΟΦΙ  (το  επαναλαμβάνομε)  αλλά  και  πολλά  παιγνίδια  και  δύσκολα  να έρχονται  αφού  εκτός  τους  αγώνες  του  πρωταθλήματος  ακολουθούν  εμβόλιμα  οι  αγώνες  του  κυπέλου  ερασιτεχνών  και  μετά  βέβαια  οι  αγώνες  μπαράζ  των  πρωταθλητών , νομίζομε  ότι  έγινε  τέλεια  διαχείριση  του  σημερινού  αγώνα. Δεν  είδαμε  βέβαια  το  θέαμα  άλλων  αγώνων  του  ΟΦΙ  αλλά  μέτρησε  η  ουσία.: Δεν  κινδυνεύω  πίσω  και  βάζω  όσα  γκολ  χρειαστεί.

Οσο  αφορά  την  Αναγέννηση  μας  έκανε  θετική  εντύπωση  ο  Λευτέρης  ο  Κουτούζος  ο  οποίος  παρά  την  ηλικία  του  δείχνει  ακόμα  και  τώρα  ότι  ποδόσφαιρο = πάθος. Τελεία. Οποιος  δεν

  έχει  το  πάθος  αυτό  δύσκολα  θα  διακριθεί. Και  βέβαια  μας  δημιούργησε  έκπληξη  η  εμφάνιση  του  Γιώργου  του  Αγγελάκη  με  την  φανέλα της  Αναγέννησης. Θετική  ή  αρνητική  έκπληξη  είναι  υποκειμενικό. Σίγουρα  θα  ήταν  προτιμότερο  να  βλέπαμε  ένα  18χρονο  στην  θέση  του. Από  την  άλλη  προσωπικά  βγάζω  το  καπέλο  στον  καθένα  που  δεν  διστάζει  να δίνει το παρόν αγωνιστικά  σε  αντίξοες  συνθήκες. Οι  σκέψεις  αυτές  βέβαια  ξεπερνούν  χρώματα  και  οπαδικές  προτιμήσεις. 

 Ξέρομε  ότι  μετά  την  λήξη  του  αγώνα έγιναν  ασχήμιες  στα  αποδυτήρια  και έξω  από  αυτά. Σκοπίμως δεν  θα  αναφερθούμε  καθόλου  σε  αυτές   ευελπιστώντας  σε  πιό  νηφάλιες  δεύτερες  σκέψεις ....